ชอบตรงที่มีพื้นที่ให้จอดรถนี่แหละ ตั้งอยู่ริมโขง ติดถนนคนเดินเลย เป็นตึกไม้สไตล์โบราณ ขนาดใหญ่กว้างขวาง ทีวีจอใหญ่ มีไวไฟแรง เตียงแข็ง ที่นอนดี กลิ่นสะอาด ราคาพันกว่าบาท ข้อเสียไม่เก็บเสียง
ผมตั้งใจมาเที่ยวเชียงคานหลังจากที่ไปสัมผัสอากาศหนาวเย็นที่ภูทับเบิกจนอิ่มฉ่ำปอดแล้ว ความจริงระหว่างทางขับจากบ้านไปภูทับเบิกก็เห็นป้ายบอกไปเมืองเลยอยู่นะ ก็รู้สึกว่าน่าสนใจ เหมือนว่าจะอยู่ใกล้กว่าไปภูทับเบิกด้วยซ้ำไป แต่ด้วยความตั้งใจว่าจะไปภูทับเบิกเป็นเป้าหมายหลัก จึงได้แต่ทดไว้ในใจ
- จองโรงแรมกับ Traveloka สบายใจกว่า ราคาดี ไม่มีบวกเพิ่ม ที่พักปลอดภัย ได้มาตราฐาน จองก่อน จ่ายทีหลังได้ จองเลย!
- พักผ่อนอย่างเหนือระดับกับโปรโมชั่นสุดพิเศษเฉพาะสมาชิก Trip.com
พอสำเร็จสมประสงค์ในหมายในภูทับเบิกแล้ว ก็นึกวางแผนต่อไปว่าจะไปที่ไหนดี ครั้นจะรีบกลับกรุงเทพไปทันทีก็กะไรอยู่ ไหน ๆ ก็มาไกลถึงโซนทางเหนือของอีสานแล้วก็ถือโอกาสไปต่อไปเยือนเมืองที่ไกล้ ๆ ให้สำเร็จสมบูรณ์เลยดีกว่า จึงปักหมุดไปที่เชียงคานทันทีครับ
ขับรถลงเขาสูงชัน ลัดเลาะซอกซอย หุบเขาทางเปลี่ยวในป่า ตามคำแนะนำของ google map ระหว่างทางก็จอดไปเรื่อยใช้เวลาเดินทางประมาณ 4 ชั่วโมงก็ถึงครับ ถึงประมาณเที่ยง
ยังไม่มีแพลนจองโรงแรงเช่นเคย จึงตัดสินใจแวะเข้าจอดรถที่วัดป่ากลางเพื่อจอดรถไว้ก่อน จากนั้นจงเดินเข้าไปในโซนถนนคนเดินเพื่อหาของกินและหาที่พัก
หาของกินก่อนครับ ก็ได้ร้านเฮือนหลวงพระบาง จากนั้นจึงเดินลัดเลาะไปเรื่อย จนกระทั่งพบโรงแรมสุขสมบูรณ์
เลือกโรงแรมสุขสมบูรณ์เพราะมีที่จอดรถ พอเดินไปถามแล้วพบว่าราคาเป็นมิตรภาพมาก ก็คือห้องฝั่งที่ไม่ติดน้ำโขงราคา 1,100 บาท(ไม่รวมอาหารเช้า)จัดว่าไม่แพงเลยจองทันที
เดินไปขับรถออกจากวัดบริจาคเงินค่าจอดรถไป 20 บาทเพื่อเป็นการขอบคุณน้ำใจสำหรับการเอื้อเฟื้อพื้นที่จอดรถของวัดแห่งนี้ขอบคุณมากครับ แล้วก็ขับรถลัดเลาะเข้าซอยถนนคนเดินมาจอดในโรงแรมแล้วก็ขนของกระเป๋าไปเก็บจากนั้นก็ออกเดินหาร้านกาแฟ
บอกตามตรงว่าเชียงคานน่าอยู่มากกว่าภูทับเบิกเยอะเลยผมสามารถอยู่ติดต่อกันหลายวันได้เลยเพราะสนุกกับการเดินมากกว่าขับรถลัดเลาะขึ้นเขาลงห้วยมันเหนื่อยและเสี่ยงเกินไปสำหรับผม
ห้องพักของโรงแรมสุขสมบูรณ์ใหญ่มากเลยครับ ประทับใจมากซึ่งมันก็เหมาะสมกับราคาดีอยู่การดูแลห้องสะอาดทีวีจอใหญ่ ห้องน้ำมีฝักบัวน้ำร้อนด้วย
แม้วันนี้จะเป็นวันธรรมดานะครับแต่เท่าที่เดินดูในพื้นที่พบว่าโรงแรมหลายแห่งเต็มมีการเอาป้ายเต็มมาปิดไว้โชว์ไว้หน้าร้านเลยแสดงว่าวันธรรมดาก็มีคนมาท่องเที่ยวไม่น้อยเช่นกันเท่าที่ดูก็จะเป็นบรรดาผู้สูงวัยเกษียณแล้วก็จะมีเด็กๆวัยรุ่นรวมถึงชาวต่างชาติ
อากาศเย็นๆแบบนี้แม้ว่ามันจะไม่ใช่วันหยุดสุดสัปดาห์แต่ผู้คนก็ยังคงพอมีบ้างทำให้ไม่ดูร้างมากเกินไปแบบนี้เดินสบายดีครับผมชอบ
ล่าสุดหลังจากเก็บของแล้วไปเดินเที่ยว กลับมาถึงห้อง ก็พบว่าห้องข้าง ๆ มีคนมาพักแล้ว พูดคุยเสียงดังฟังชัดมากครับ เป็นคนแก่กับเด็ก คิดว่าน่าจะมากันเป็นครอบครัวใหญ่ โอ้โหผนังห้องไม่ได้กั้นอะไรเลย รู้หมดว่ากำลังคุยอะไรกัน เสียงทีวีก็ดังชัดเป็นข่าวช่องน้อยสี ก็คาดว่าคืนนี้คงไม่ได้มีความสุขกับการนอนมากนักแน่นอน แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวเช้าก็จะออกไปให้ไวที่สุด
แต่ ๆๆๆ ปัญหาก็คือ ที่จอดรถน่ะสิ ตอนที่กลับมายังโรงแรม พบว่ามีการจอดเต็มทุกช่อง และที่สำคัญ แออัดกันมาก คาดว่าอาจจะออกแต่เช้าไม่ได้แล้วกระมัง ถือเป็นความโง่ของผมเองที่ไม่ยอมคิดหาที่จอดให้ดี ๆ ดันไปจอดข้างในสุด โดยลืมว่าคนไทย ไม่สนใจจะแบ่งที่เผื่อคนอื่นอยู่แล้ว จอดยัดไว้ก่อน ถ้าจะออกค่อยบอกกัน และอย่าไปโกรธเค้านะที่จอดขวาง เขาไม่ผิดนะครับ นี่แหละนิสัยของคนไทยอย่างแท้จริง งานนี้ก็ได้แต่ทำใจอย่างเดียว ก็คาดหวังว่ารถที่มาจอดนั้นเป็นลูกค้าที่มากินร้านอาหาร พอดึก ๆ แล้วก็จะจรจากไป เหลือช่องว่างให้รถคันน้อย ๆ ที่จอดข้างในได้ออกอย่างสะดวกนะครับ
ตกกลางคืน ซอยของโรงแรมกลายเป็นตลาดกลางคืนครับ สงสัยจะเปิดทุกวันเป็นแน่ ผมก็เลยออกเดินไปเรื่อย หาเบียร์กินย้อมใจ ก่อนที่จะเดินกลับมาห้องพักเวลาประมาณสองทุ่ม ก็พบว่าคนแก่ข้างห้องยังไม่ได้นอนอะไรยังคงคุยกับครอบครัวอยู่นานพอสมควร ด้านล่างก็มีเด็กเล่นเกมตะโกนโวยวายดังมาก แต่ก็ยังดีที่พอสามทุ่มพวกเขาที่ก่อเสียงทั้งหลายก็เข้านอนกัน โรงแรมก็เลยสงบลง ให้หลับได้
บทความคล้ายกันที่ท่านอาจสนใจ